بازی دو سر باخت مالیات بر خانه های خالی
تاریخ انتشار: ۳۱ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۸۶۳۶۱
طرح مالیات بر خانه های خالی علاوه بر این که در بازار مسکن تاثیر گذاری نبود برای دولت هم درآمدی نداشته است.
آخرین آمارها از خانه های خالی نشان میدهد تعداد واحدهای خالی که رسما شناسایی شده‌اند، تا کنون به ۲۹۰ هزار واحد رسیده است که در مدت اجرای طرح مالیات بر خانههای خالی، فقط ۲۶۳ صاحبخانه، مالیات پرداخت کردهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دولت در ابتدای طرح قانون مالیات بر خانههای خالی تعداد این واحدها را سه میلیون واحد اعلام کرده بود، اما این در حالی است که اکنون پس از گذشت یک سال و نیم تعداد خانههای خالی شناسایی شده ۲۹۰ هزار واحد تخمین زده شده است که البته این میزان کاهش، جای تامل دارد. از سوی دیگر تا کنون فقط ۲۶۳ خانه خالی مالیات پرداخت نموده‌اند.
همچنین واحدهایی شناسایی شده نشان میدهد بر خلاف باوری که پیش از این وجود داشت تمام این واحدها لوکس نیستند و متراژ آنها نیز غالبا بزرگ نیست.
آمار رسمی مذکور که مدیرکل حسابرسی سازمان امور مالیاتی کشور در گفتوگو با دنیای اقتصاد تشریح کرده است، به نوعی از نمای کاذب خانههای خالی پرده‌‌‌برداری کرده است. محتوای این آمار و اطلاعات نشان میدهد برچسب لوکس بودن املاک که به بازار خانههای منجمد بازار مسکن تهران و کشور از سوی برخی ذی‌نفعان این بازار و از قضا گروهی از مقامات سابق دخیل در سیاستگذاری بخش مسکن الصاق شده بود، درست نیست.
شکست سیاست‌های دولت در بازار مسکن
روند اخذ مالیات نیز حاکی است که تاکنون تنها مالکان چند واحد مسکونی از چند صد‌هزار واحد خالی شناسایی شده در کشور نسبت به پرداخت مالیات مربوطه اقدام کردهاند.
در مجموع با این توصیفات نمی‌توان گفت طرح مالیات بر خانههای خالی برخلاف ادعای مسئولان توانسته تاثیر مثبتی بر بازار مسکن داشته باشد؛ همچنین درآمد حاصل از آن نیز بر اساس پیش‌بینی قبلی آن نبوده است.
دولت با شروع فصل معاملات امسال، سیاست‌هایی را در بازار مسکن به اجرا در آورد تا مطابق با ادعای خود بتواند بازار نابسامان فروش و اجاره را تحت کنترل بگیرد، اما آن‌طور که به نظر می‌آید این سیاست‌ها چندان بر بازار تاثیرگذار نبوده و یکی پس از دیگری ناکارآمدی آن مشخص شد. طرح مالیات بر خانههای خالی نیز فارغ از این موضوع نیست و تا کنون دستاوردی نداشته است.
روند افزایشی واحدهای خالی در کشور
یکی دیگر از یافته‌‌‌های آمار جدید از خانههای خالی مربوط به وزن تهران در بازار کشوری این نوع از املاک مسکونی است.
در حالی که بر اساس آخرین آمار رسمی پیش از این مربوط به سرشماری سال 1395، نسبت تعداد خانههای خالی شناسایی‌شده در تهران به کشور 9/ 18درصد بوده است، اکنون بر اساس یافته‌‌‌های جدید وزارت راه و شهرسازی و پایش صورت‌گرفته بر آمار اولیه خانههای خالی شناسایی‌شده، این نسبت به 42 درصد افزایش یافته است. به عبارت ساده‌‌‌تر، 42 درصد از کل خانههای خالی شناسایی‌شده برای مالیات‌‌‌ستانی در کل کشور تاکنون، متعلق به تهران است. اما این روند نشان از چه دارد؟
در سال‌های گذشته با کاهش ارزش پول ملی در کشور و تلاش مردم برای حفظ سرمایه خود، پول زیادی به قصد سرمایه‌گذاری وارد بازار مسکن شد. تعداد زیادی از افراد صرفا واحدها را برای کسب سود نگه داشته‌اند و نیازی به عرضه آن ندارند.
مالکیت عمده بانک‌ها بر خانههای خالی
مسئله مهم دیگری که با آمارگیری از واحدهای خالی بحث مالکیت آنهاست. آن‌طور که روزنامه جام جم بر اساس آخرین آمار نفوس و مسکن در سال ۹۵ گزارش داده است، در این سال، تعداد خانههای خالی حدود دو میلیون و ۵۰۰ هزار واحد بوده است، اما اخیرا برآوردها نشان میدهد حدود 6 میلیون و ۲۰۰ هزار خانه در کشور خالی است!
همچنین آمارها نشان میدهد که ۸۰ درصد این خانه‌ها مربوط به افراد حقوقی یا همان دستگاه‌های دولتی و نیمه‌دولتی و ۲۰ درصد هم مربوط به اشخاص حقیقی است. شواهد نشان میدهد در بین دستگاه‌های دولتی بانک‌ها دارای بیشترین خانه خالی هستند.
به این ترتیب به نظر می‌رسد آمارها در حوزه خانههای خالی بسیار متناقض است. در برخی آمارها رقم این خانه‌ها سه میلیون، در برخی 290 هزار و در برخی دیگر بیش از 6 میلیون واحد مسکونی برآورد شده است. این در حالی است که دولت بر اساس همین آمار متناقض، سهم 2000 میلیارد تومانی را در منابع خود به مالیات از خانههای خالی اختصاص داده است.
منبع: تجارت نیوز
برچسب ها: مالیات بر خانه های خالی ، بازار مسکن ، دولت سیزدهم ، بانک ها ، خانه های خالی ، مالکیتمنبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: مالیات بر خانه های خالی بازار مسکن دولت سیزدهم بانک ها خانه های خالی مالکیت طرح مالیات بر خانه های خالی خالی شناسایی شده واحدهای خالی نشان می دهد بازار مسکن هزار واحد بر اساس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۸۶۳۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا هشدار به پلتفرم‌های آگهی جواب میدهد؟
البته شهریور سال گذشته هم کارگروه نظارت بر کسب‌وکارهای مجازی وزارت صمت برای اتحادیه کشوری کسب‌وکارهای مجازی نامه‌ای ارسال کرد که در آن آمده بود فعالیت و نماد کسب‌وکار سکوهای درج آگهیِ «دیوار» و «شیپور» به‌دلیل اجرا نکردن ضوابط خاص درج آگهی بر سکوهای برخط در زمان مقتضی، تعلیق شود، اما از آن زمان تاکنون سکوهای برخط با توجیه کاهش آمار آگهی‌ها، حاضر نشدند زیرساخت‌های فنی شناسنامه‌دار کردن آگهی‌ها را فراهم کنند.
اما آنچه مسلم است رویه فعلی نشر آگهی مسکن در سکوهای برخط سبب شده یک واحد مسکونی توسط چندین بنگاه معاملات املاک با قیمت‌های متفاوت درج شود، حتی در برخی مواقع زمانی که فروشنده اقدام به درج آگهی به‌صورت شخصی در این سکوها می‌کند، همین بنگاه‌ها بدون کسب اجازه از شخص مربوط، آگهی وی را با قیمت‌های پیشنهادی خودشان در سکوها بازنشر می‌دهند که این رویه منجر به قیمت‌سازی در یک منطقه و ایجاد آشوب در بازار مسکن می‌شود.
هر آگهی باید مبنای محاسبه مالیات قرار گیرد
مجید گودرزی، تحلیلگر بازار مسکن در گفتوگو با قدس ضمن اشاره به‌اینکه بازار آگهی‌های برخط بستری شده برای ایجاد بحران و آشوب در حوزه مسکن، اظهار کرد: بسیاری از آگهی‌ها وجود خارجی ندارند، اما سودجویان برای ایجاد بحران و فشار بر مردم اقدام به انتشار آنان می‌کنند که به‌تازگی هم در منطقه یک تهران برخی آگهی‌ها موجب بهت و حیرت مردم شده بود.
وی بر شناسنامه‌دار شدن آگهی‌های حوزه مسکن تأکید و تصریح کرد: معتقد نیستیم جلو قیمت‌گذاری را بگیرند، اما تأکید داریم هر فردی که آگهی فروش و یا اجاره در سکوهای برخط درج می‌کند، این آگهی باید تحت عنوان خوداظهاری مالیاتی ملاک اخذ مالیات قرار گیرد.
این کارشناس اقتصادی ادامه داد: درحال حاضر قیمت‌ها در حوزه مسکن هیچ تناسبی با هزینه تمام‌شده ساخت مسکن و بودجه مردم برای خرید ندارند، اما چون مسکن یکی از نیازهای اصلی و ضروری انسان است، برخی با سوءاستفاده از این امر، اقدام به‌ایجاد نارضایتی عمومی می‌کنند که بی‌شک در آینده نزدیک با ادامه این روند بحران دور از انتظار نیست.
به‌عقیده گودرزی چنانچه بنا باشد ایجاد نارضایتی صورت بگیرد، برای رسیدن به‌این اتفاق حتماً روی مسکن برنامه‌ریزی خاص صورت خواهد گرفت، چراکه آحاد جامعه با مسکن در ارتباط هستند و همه مردم مجبورند سقفی بالای سر خود داشته باشند.
به‌ازای هر خریدوفروش، ۱۱۲ آگهی در منطقه یک تهران!
وی ضمن اشاره به‌اینکه برپایه آمارها به‌ازای هر خریدوفروش در منطقه یک تهران، ۱۱۲ آگهی درج می‌شود که نه مالک آن مشخص است و نه نحوه قیمت‌گذاری آن، خاطرنشان کرد: متأسفانه آمارهای رسمی هم از روی همین قیمت‌سازی‌های بی‌ضابطه تنظیم می‌شود و این سبب شده آمارهای رسمی با واقعیت‌های بازار و املاکی که خریدوفروش می‌شوند تناسبی نداشته باشد.
وی آگهی‌های مسکن در این سکوها به‌شکل کنونی را یکی از عوامل افزایش نرخ مسکن دانست و ابراز کرد: مکمل این آگهی‌ها، معاملات صوری هستند که این اتفاق هم در قیمت‌سازی‌ها نقشی پررنگ دارد در حالی که این نحوه قیمت‌گذاری مصداق نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی است.
گودرزی یادآور شد: اصولاً در بیشتر کشورهای دنیا آگهی‌ها به‌صورتی درج می‌شوند که هم آگهی‌دهنده قابل رصد و شناسایی باشد و هم اینکه آن آگهی نوعی خوداظهاری و ملاک دریافت مالیات باشد، اما در ایران هیچ دستورالعملی در این زمینه وجود ندارد و افرادی که حتی یک متر زمین هم ندارند با درج آگهی صوری، اقدام به قیمت‌سازی می‌کنند.
وی تأکید کرد: چنانچه کد رهگیری، نام مالک و شماره ملی با استناد به اطلاعات مرکز ثبت املاک کشور درج شود، تا حدود زیادی افراد در درج آگهی احتیاط می‌کنند، چراکه درج این اطلاعات، آگهی‌دهنده را نسبت به‌پرونده مالیاتی‌اش پاسخگو می‌کند به‌همین منظور آگهی‌دهنده به‌دلیل اینکه باید مالیات بپردازد حاضر به قیمت‌سازی نمی‌شود.
این کارشناس بازار مسکن به پیگیری سالی یک میلیون و ۷۰۰ هزار پرونده حوزه املاک در دستگاه قضایی اشاره و ضمن بیان اینکه این رویه فشار بسیاری بر دستگاه قضا و شاکیان و متشاکیان وارد می‌کند، یکی از بزرگترین مقصران گرانی مسکن در کشور را بی‌ضابطی قیمت‌گذاری در سکوهای برخط دانست و گفت: بی‌تردید چنانچه آگهی‌دهنده بداند درج آگهی او مبنای محاسبه مالیات بر نقل‌وانتقال املاک یا عایدی سرمایه می‌شود و این مالیات‌ها هم تصاعدی خواهند بود، بساط این نوع قیمت‌گذاری و آگهی‌های صوری جمع می‌شود.
گودرزی یکی از ناکامی‌های دولت را در حوزه مالیات بر خانههای خالی و عایدی سرمایه دانست و اظهار کرد: در دنیا یکی از منابع درآمدی دولت‌ها در بحث مالیات، همین مالیات مربوط به املاک است، اما سال گذشته در ایران کل درآمد دولت از بابت مالیات بر خانههای خالی تنها ۵ میلیارد تومان بود!
چند نکته
هم‌اینک شرایط به‌گونه‌ای پیش می‌رود که ده‌ها بنگاه املاک اقدام به درج آگهی یک واحد مسکن می‌کنند و این‌گونه رقابتِ قیمتیِ غیرواقعی توسط دلالان و به‌وسیله سکوهای مجازی شکل می‌گیرد. اما چنانچه اتمام‌حجت دولت به سکوهای مجازی محقق شود و مدیران این سکوها، آگهی‌ها را شناسنامه‌دار کنند؛ تنها مالکان حقیقیِ املاک هستند که با نرخ واقعی اقدام به درج آگهی کرده و این‌گونه بساط قیمت‌سازی‌ها جمع می‌شود.
البته آنچه باید مورد اشاره قرار گیرد این است که این رویه برای واحدهای مسکونی که دارای سند هستند امکان‌پذیر است و باتوجه به‌اینکه بخش زیادی از واحدهای مسکونی، قولنامه‌ای هستند، باید در سنددار کردن آنان بیش از گذشته کوشید تا نحوه معامله در این واحدها هم قانونمند شود.
در کنار موارد یاد شده، این نکته هم باید مورد توجه قرار گیرد که بستر فنی برای شناسنامه‌دار کردن املاک در این سامانه‌ها، باید به‌گونه‌ای فراهم شود که خود زمینه سوءاستفاده از اسناد بارگذاری شده در سامانه را فراهم نکند و بی‌تردید این وظیفه متولیان دولتی یا گردانندگان این سکوهاست که آموزش‌های لازم را به شهروندان بدهند .
برای مثال در حال حاضر جعل اسناد به امری ساده تبدیل شده و وجود اسناد مالکیت آماده در یک آگهی می‌تواند زمینه‌ساز هرگونه بهره‌برداری از سوی افراد فرصت‌طلب باشد، بنابراین به شهروندان توصیه می‌شود هنگام بارگذاری اسناد مالکیتی خود روی شبکه‌های اجتماعی یا سکوهای تبلیغاتی، بخش‌هایی از محتویات سند را با استفاده از نرم‌افزارهای تلفن همراه یا رایانه‌ای محو کنند و با قرار دادن یک تکه کاغذ روی این بخش‌ها به ساده‌ترین شکل ممکن امکان سوءاستفاده‌های احتمالی را کاهش دهند.
از سوی دیگر انتظار می‌رود تصمیم‌گیران با انتشار یک جدول یا مدل قیمت‌گذاری مبتنی بر قواعد فنی، نحوه قیمت‌گذاری املاک را مشخص کنند برای نمونه در حال حاضر فاصله قیمتی بین یک واحد مسکونی با عمر بالای ۲۰ سال با واحد تازه‌ساز بسیار اندک است درحالی که بر اساس ضوابط فنی و نظر متخصصان نباید این‌گونه باشد. بی‌شک با اطلاع شهروندان از حداقل و حداکثر قیمت هر مترمربع آپارتمان با مشخصاتی نظیر نوع سازه و عمر بنا و سایر نکات دیگر، شاهد قیمت‌گذاری‌های سلیقه‌ای یا قیمت‌سازی‌های صوری نخواهیم بود.
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد